اثرات الگو و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه یونجه رقم مساسرسا (.Medicago sativa L) در شرایط آب وهوایی جنوب خوزستان

به منظور بررسی تأثیر فاصله بین ردیف کاشت و مصرف بذر بر میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک یونجه رقم مساسرسا، آزمایشی از سال زراعی 1379 بمدت 4 سال زراعی (سال اول، سال استقرار) در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. آزمایش به صورت کرت‌های یک ‌بار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گردید. تیمار اصلی شامل 3 سطح فاصله بین ردیف (50، 60 و 70 سانتی‌متر) و تیمار فرعی شامل 5 سطح مصرف بذر (5، 10، 15، 20 و 25 کیلوگرم بذر در هکتار) بود. اثر سال بر بیشتر صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد و تنها بر تعداد غلاف در خوشه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در فاصله ردیف کاشت 50 سانتی متر با مقدار 7/656 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. از سوی دیگر با افزایش فاصله‌های بین ردیف تعداد خوشه در مترمربع، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک کاهش یافت.  بیشینه عملکرد بیولوژیک در بیشترین تیمار مصرف بذر با عملکرد 5034 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. نتایج همبستگی ساده بین عملکرد دانه و سایر صفات نشان داد که تعداد خوشه در متر مربع یکی از مهم ترین اجزای مؤثر بر عملکرد دانه بود. این صفت بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه (**922/0 r=) نشان داد. نتایج این پژوهش مشخص می‌کند فاصله بین ردیف کاشت 50 سانتی متر و مصرف بذر 15 کیلوگرم در هکتار از طریق افزایش تعداد خوشه در مترمربع و وزن هزار دانه سبب تولید بیشتر عملکرد دانه یونجه رقم مساسرسا در استان خوزستان گردیده است.